… De tijd is in Zijn Hand! …
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd om eens na te denken
over het begrip ‘Tijd’.
Neem de tijd om eens stil te staan
bij wat het voor jou betekent en inhoudt …
Neem de tijd, o mijn ziel,
neem de tijd …
Soms gebeurt het dat ik van alles en nog wat geschreven heb, en het uiteindelijk toch niet zo op mijn Blog komt.
Inmiddels weet ik ook, dat ik ‘deze reis’ -zo noem ik het maar, soms nodig heb om ergens te komen, en hoewel dit deze keer niet zo was, was daar toch iets in mij dat mij weerhield om het te plaatsen zoals ik het in eerste instantie geschreven had.
En hoewel ik het blogje dus herschreven heb, heb ik het oude wel bewaard, want ook dit heeft alles te maken met TIJD, alleen op een andere manier, met een andere insteek.
Ach, er is zoveel om over na te denken en mijn gedachten kunnen daarin soms zo ver gaan.
En zo, nadenkend over het begrip ‘tijd’, was het niet alleen ‘Mijn tijden zijn in Uw hand’, of ‘Mijn tijd is in Uw hand’, maar ook ‘De tijd is in Uw hand’.
Enkele gedeeltes, die ik gebruikt heb in mijn vorige blogje, heb ik eruit gehaald, maar er zijn ook dingen die ik erin heb gehouden, gewoon omdat ik ze belangrijk vind.
De tijd is in Zijn Hand!
Een boodschap van Hoop en Bemoediging.
‘Maar ik vertrouw op U, Heere.
Ik zeg: U bent mijn God!
Mijn tijden zijn in Uw hand; …’
Psalm 31:15,16a
... De tijd is in Uw hand, mijn tijden zijn in Uw hand, mijn tijd is in Uw hand ...
Tijden en Tijd …
Genesis 1:1-5
‘In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en leeg, en duisternis lag over de watervloed; en de Geest van God zweefde boven het water. En God zei: Laat er licht zijn! En er was licht. En God zag het licht dat het goed was; en God maakte scheiding tussen het licht en de duisternis. En God noemde het licht dag en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag.’
Genesis 1:14, 18b,19
‘En God zei: Laten er lichten zijn aan het hemelgewelf om scheiding te maken tussen de dag en de nacht; en laten zij zijn tot tekenen, en tot aanduiding van vaste tijden en van dagen en jaren! … En God zag dat het goed was. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de vierde dag.’
Ooit was alles goed en mooi.
Ooit leefde de mens in harmonie met zijn Schepper en de schepping.
Ooit was tijd en hoe die besteed werd geen probleem; het was goed, meer nog: het was perfect!
Ooit waren niet alleen onze tijden in Zijn hand, maar ook was onze tijd in Zijn hand.
Ooit werden we niet geleefd door de tijd, maar was God het centrum van ons bestaan en niet de klok.
Ooit …
Als ik het scheppingsverhaal in Genesis lees, dan was daar rust, vrede en orde.
In alle rust schiep God de hemel en de aarde, en alles wat daarop, in, boven en onder is, en Hij nam alle tijd om ervan te genieten.
Er was een dag en een nacht, maar de uren zoals wij ze kennen, waren er nog niet.
De mens leefde in pure zuiverheid, liefde en harmonie met Hem Die hen geschapen had.
Haast, tijdsdruk, herrie, gejaagdheid, onrust en onvrede waren nergens te bekennen.
Wat heeft de zonde toch veel kapot gemaakt, en wat maakt de zonde nog steeds veel kapot.
Wat eens zo mooi en zuiver was, rein en puur,
is vernietigd door één daad van ongehoorzaamheid.
Een leven, eens zo vol van vreugde en vrede,
veranderde in pijn en verdriet, dood, verderf en strijd.
Waar de mens eens alleen leefde tot eer van Hem,
was hij nu bevangen door egoïsme en zelfgenoegzaamheid.
Het leven, eens zo in volmaakte harmonie met God,
veranderde in verwijdering, vrees, zorgen en opstandigheid.
Vriend of vijand?
Waar tijd eens niet meer was dan alleen een rustgevend, stabiel feit, is het in de loop van de jaren steeds meer een vijand geworden.
Een subtiel, sluipend spel van de boze om de mens weg te halen -én te houden, van Zijn Schepper en Heer; om in de tijd die hem nog rest, nog zoveel mogelijk mensen mee te nemen in zijn ondergang.
Ik moet dan ook gelijk denken aan een verhaal op mijn andere Blog dat heet: ‘Tactiek van de boze’.
Even een klein stukje uit dit verhaal:
'Satan riep zijn dienaren van over de hele wereld bijeen voor een ontmoeting.
In zijn openingswoord tot zijn slechte engelen zei hij:
"Wij kunnen de christenen er niet van weerhouden naar de kerk te gaan.
We kunnen ze er niet van weerhouden hun Bijbel te lezen en de waarheid te leren kennen.
We kunnen ze er zelfs niet van weerhouden om behoudende waarden te hebben.
Maar, we kunnen wel wat anders doen.
Wij kunnen de christenen ervan weerhouden om een intieme, blijde ervaring in Christus te hebben.
Wij moeten oppassen, want als zij die verbinding met Jezus hebben, is onze macht over hen verbroken.
Dus, laat ze maar naar de kerk gaan en laat ze maar een behoudende levensstijl hebben, maar ... steel hun tijd ... zodat ze geen tijd voor een ervaring met Christus kunnen hebben."
Steel hun tijd!
Is dat niet wat steeds gebeurt?
Hetgeen we het hardste nodig hebben, wat het hardste nodig is, wordt ons vaak als eerste geroofd, of is het laten we ons als eerste roven.
Murray schrijft het volgende:
‘Tijd is heer van alle dingen. Wat is de wereldgeschiedenis anders dan het bewijs ervan, hoe langzaam maar zeker, de tijd de mens gemaakt heeft tot wat hij vandaag is. Overal om ons heen zien we de bewijzen. In de groei van het mensenkind, zowel lichamelijk als geestelijk, in het succes van het najagen van wat dan ook, in al ons werk en alles wat we bereikt hebben: het is onder de wet van de tijd en zijn onbegrijpelijke kracht dat wij ons leven doorbrengen.’
Maar hij gaat verder, hij vindt het in bijzonder van toepassing op ons geloof en onze omgang met God, want ook daar is Tijd de meester.
Tijd voor samenzijn met God, tot rust komen, opgebouwd worden, kracht ontvangen om tot zegen te kunnen zijn in Zijn dienst.
‘Alles onder die ene voorwaarde: dat wij voldoende tijd nemen om met God te zijn, opdat Zijn heiligheid met haar licht en warmte op ons kan schijnen en Hij ons deelnemers kan maken van Zijn Geest en Zijn leven. De essentie van religie (-persoonlijk gebruik ik liever het woord ‘Geloof’), ligt in de gedachte: Tijd met God.’
Eens deed tijd er niet toe en was het een vriend,
maar nu is hij een stille vijand, die onrust brengt en rooft.
Eens was tijd slechts een verschil tussen dag en nacht,
nu wordt onze vrede en vreugde vaak door hem gedoofd.
Eens was Tijd met God geen enkel probleem,
nu, worden we soms voor we er erg in hebben van berooft.
Eens genoten we van een leven in Zijn aanwezigheid,
nu hebben we door tijdsdruk vaak andere dingen aan ons hoofd.
Keuze
Mijn tijden zijn in Uw hand, maar laat ook mijn tijd in Uw hand zijn.
De Waarde van Tijd, van onze Tijd, is zichtbaar in de keuzes die we maken en daarmee in de dingen die we wel of niet doen.
Waar we de meeste Tijd aan spenderen laat zien wat voor ons belangrijk is, en wat voor ons belangrijk is, daar zullen we makkelijker en vaak ook meer Tijd voor vrijmaken.
En Tijd vrijmaken doen we weer het snelst en het makkelijkst voor dingen die we leuk en fijn vinden.
Ja, Tijd is de heer van alle dingen geworden, daar kunnen we niet meer onderuit.
Werktijden, schooltijden, allerlei afspraken -persoonlijk als zakelijk, vrije tijd …, alles is ondergeschikt aan het begrip tijd.
Maar waar laten wij ons door leiden als het gaat om de indeling van onze Tijd?
Waar kiezen we voor?
Wat geeft ons rust, nieuwe moed en kracht, wat is in wezen het meest belangrijk?
Ooit was alles in evenwicht, ontspannen, in rust;
maar met de voortschrijdende tijd, raakt alles uit balans.
Meer en meer maakt de mens haar eigen keuzes,
en het omgaan met de tijd is als een tomeloze dans.
Hoelang nog gaan we door, gaan we hierin mee?
hoever moet het komen eer we zeggen: tot hiertoe en niet verder.
Horen we nog te midden van alle drukte en hectiek
de zachte, vol verlangen klinkende stem van onze Herder?
Eens …
Maar wat ooit was, zal eens weer zijn, nee, meer en beter als toen.
‘De zon zal voor u niet meer zijn tot een licht overdag en als een schijnsel zal u de maan niet verlichten, maar de HEERE zal voor u zijn tot een eeuwig licht en uw God tot uw sieraad. Uw zon zal niet meer ondergaan en uw maan zal zijn licht niet intrekken, want de HEERE zal voor u tot een eeuwig licht zijn en aan de dagen van uw rouw zal een einde komen.’
Jesaja 60:19,20
‘Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde, zegt de Heere, Die is en Die was en Die komt, de Almachtige.’
Openbaring 1:8
‘En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan. En de zee was er niet meer. En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, neerdalen van God uit de hemel, gereedgemaakt als een bruid die voor haar man sierlijk gemaakt is. En ik hoorde een luide stem uit de hemel zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen zijn en hun God zijn. En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. En Hij Die op de troon zit, zei: Zie, Ik maak alle dingen nieuw. En Hij zei tegen mij: Schrijf, want deze woorden zijn waarachtig en betrouwbaar.’
Openbaring 21:1-5
‘En de stad heeft de zon en de maan niet nodig om haar te beschijnen, want de heerlijkheid van God verlicht haar, en het Lam is haar lamp.’
Openbaring 21:23
Gods zegen van Liefde, Licht en Hoop voor de komende week.
Liefde, die ons hart en onze ziel verwarmt.
Licht, dat we zien gloren aan de horizon.
Hoop, op wat ons wacht.
Een liefdevolle groet,
Rita
Voor wie het vorige week gemist heeft of nog een keer wil lezen:
👉 Het verhaal: ‘Tactiek van de boze’
